står i bestemorhagen. Det er ei høg edelgran med tjukke greiner. Ein draum å klatre i.
I treet bur mange slags vesen. Eg trur dette å være kongen.
Treet er mosegrodd på den vakraste måten.
Han er nok litt lei av å bli trakka på, bokstavelig talt.
Nesten så eg kan høyre skriket hans.
Eg lir nok av "Kittelsen-syndromet", eg ser fjes og skikkelser over alt.
Trur kanskje folk lurer på om eg er gal nokre gonger.
Eg kunne for eksempel aldri hatt ein bil som ikkje har eit fint fjes.
Og i paneltaket på soverommet ser eg så mange vesen at eg ikkje ein gang kan klare å telle alle.
Litt rart, mest fint.
Nie - nå har jeg forsømt meg! Så mange fine vårstemninger du har lagt ut siden sist jeg var her. Deilig med vår!
SvarSlettOg det treet er jo spennende! Og jeg kjenner meg igjen i det der med å finne ansikter, det gjør nemlig jeg også! Kjæresten min panel på badet, og der finner jeg hestehoder, min gamle mormor - og Lenin! :-))
perfekt klatretre!!
SvarSlettsånne finnes jo nesten ikke lengre, har jeg inntrykk av.
og du - skyer også har fjes :)
Åpent hus
Herleg! Åh, eg elskar tre! Men finn nesten aldri nokon som er klatr-bare. Nesten så eg inviterar meg sjølv til bestemorhagen!
SvarSlettOg eg lir forresten av same syndrom som deg. Hugsar endå kor rart broren min såg på meg då eg var åtte og sa eg ikkje likte ein trailer som for forbi fordi den hadde så sint fjes ;) Og seinast i stad då eg sat på do, såg eg Jesus på buksebeinet mitt! True story.