Eg er fryktelig nysgjerrig
på ditt perspektiv.
Korleis ser verda ut gjennom dine auge ?
.
I samtalar prøver eg gi rom
til det som er viktig for deg.
Men nokre gonger tek eg for stor plass.
.
Då kjenner eg på skam
over å ikkje være nok til stades,
over å ikkje gi nok,
over å invadere med mitt.
.
Ditt er likeverdig med mitt.
Eg ser deg.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar